O cinema mudo Brasileiro

CLASSICS & ANTHOLOGIES

O cinema mudo Brasileiro

Na de Fondation Jérôme Seydoux-Pathé in Parijs vertonen we dit najaar een overzicht van gerestaureerde stille films uit de collectie van de Cinemateca Brasileira. Als aanvulling op het programma is er een focus op de films uit de stille periode van Alberto Cavalcanti, een Braziliaan die zijn carrière als filmmaker begon in het bruisende Parijs van de jaren 1920.

Dit programma is ook een getuige van meer dan honderd jaar internationale filmuitwisselingen. Op het programma staan de antropoloog Claude Lévi-Strauss en de dichter-filmmaker Mario Peixoto, beiden geboren in Brussel, en de beginjaren van Alberto Cavalcanti, een Braziliaan die architectuur studeerde aan de Beaux-Arts in Genève. Als experimentator en criticus, belangrijke protagonist in de geschiedenis van de stille film in Frankrijk en nog meer van de Britse documentairefilm bij de aanvang van de geluidsfilm, werd hij in de jaren 1950 uitgenodigd om terug te keren naar Brazilië om daar de nationale productie nieuw leven in te blazen. Twee Hongaarse immigranten, Rex Lustig en Adalberto Kemeny, maakten een prachtige stedelijke symfonie in São Paulo, a symphonia da metrópole.

Vanaf de komst van de cinematograaf volgt Brazilië dit voorbeeld en organiseert het vertoningen van lokaal gedraaide films, bewerkingen van Braziliaanse of buitenlandse literatuur, films die soms worden gezongen of gesproken door de acteurs tijdens de vertoning filmes falantes e cantantes of die zijn die geïnspireerd zijn of genres die in het buitenland in de mode zijn. Rond 1915 vestigden Amerikaanse bedrijven zich in Rio en São Paulo en legden ze de stijl van succesvolle films, avonturenfilms en melodrama's op.

Buiten de hoofdstad ontstond toen een cinema die, hoewel geïnspireerd door populaire genres, de originaliteit van de Braziliaanse stille film zou bepalen. Zo richt filmmaker Humberto Mauro uit Cataguases in Minas Gerais, zijn eigen bedrijf op (Phebo Film) en maakt met beperkte middelen drie films, waaronder Thesouro Perdido, die in 1927 door critici werd geprezen, en vervolgens Brasa Dormida, de eerste kaskraker in de geschiedenis van de Braziliaanse cinema. Dit verzekert hem financiering voor de film Sangue Mineiro, een melodrama met Carmen Santos, een iconische actrice maar tevens de eerste regisseuse en producente uit de Braziliaanse filmgeschiedenis. Op voorwaarde dat zij een rol zou krijgen, gaf ze dan ook aan Mario Peixoto, geboren in Brussel, de kans om de eerste avant-gardefilm uit de geschiedenis van de Latijns-Amerikaanse cinema te draaien, Limite. In het noordoosten, in Recife, maakte Gentil Roiz melodrama's van grote plastische schoonheid (Aitaré da Praia), vaak opgenomen in natuurlijke decors. De originele kleuren van deze films, waarvoor de pellicule destijds werd getint in overeenstemming met de sfeer van de scenes (techniek van tinting of toning), werden gerestaureerd door het Braziliaans filmarchief met Desmetcolor, een procédé uitgevonden door Noël Desmet, de oprichter van het laboratorium van CINEMATEK.

In samenwerking met

Dinsdag 02.09 18:00 PLATEAU Cart

Dinsdag 09.09 20:00 PLATEAU Cart

O cinema mudo Brasileiro

La Galerie des monstres

Jaque-Catelain, Frankrijk 1924 ⁄ Jaque-Catelain, Jean Murat, Loïs Moran ⁄ ZW ⁄ 82' ⁄ OND: — ⁄ PIANO

Acteur Catelain draaide onder supervisie van Marcel L’Herbier deze film over een jongen die in Spanje een meisje ontvoert om met haar een trapeze-act te vormen.