Op zijn 72ste debuteerde Piccoli als regisseur met deze studie van menselijke relaties en promiscuïteit. Hij houdt zich ver van een conventioneel verhaal en, de vreemd geplaatste komma in de titel kondigt het al aan, experimenteert er driftig op los. Na Skin de tweede hoofdrol voor Arno die ook de muziek schreef.

Een oproep, in de vorm van een allegorische improvisatie, om het Koninklijke Belgisch Filmarchief te redden. Gevolgd door Chantal Akermans blik op het gezelschap van Pina Bausch en haar 26 dansers en danseressen van Tanztheater Wuppertal. We zien hen gedurende 5 weken aan het werk: de langzame ontwikkeling van een kunstwerk …

Voorstelling op 11.05 ingeleid in het Frans door Michèle Anne De Mey (danseres en choreografe) & Thierry De Mey (muzikant en filmmaker). Un jour Pina a demandé ... voorgesteld in een door INA gerestaureerde versie (DCP).

 + INTRO 

De lumineuze film J’ai faim, j’ai froid, waarin twee jonge meisjes het verstikkende Brussel ontvluchten en naar Parijs trekken, is een van de segmenten van de omnibusfilm Paris vu par … vingt ans après. Het al even eigenwijze Stranger Than Paradise, die Jarmusch tot een van de opwindendste stemmen van de Amerikaanse onafhankelijke filmscene maakte, neemt ons mee door Amerika, van New Yorks Lower…

J’ai faim, j’ai froid voorgesteld in een door Cinémathèque Française en CINEMATEK gerestaureerde versie (DCP).

Vanaf 10 jaar

Aangezien er niemand is om het speelgoed in Andy’s slaapkamer in het oog te houden, schiet het speelgoed zelf in actie. Vanzelfsprekend loopt leven in groep niet altijd van een leien dakje. Gelukkig kan Woody de cowboy, het favoriete speeltje van Andy, steeds iedereen tevreden houden. Arno zong de liedjes in van de Vlaamse versie.

Harold Lloyds beste "talkie", waarin hij met sterretjes in de ogen filmparadijs Hollywood binnenwandelt. Ontkurkt daarna: sprankelende komedie, met Lloyds laatste superbe lachbubbels.